wees gegroet,
twee kaartjes,
twee filmpjes.

fietsen is het besef van afstand verheerlijken, ook. tevens ontstaan
er voortdurend flashbacks, later, later, later. nu fiets ik in een woud,
membre. het heerlijkst is het bij voorbeeld te schilderen in stilte bij nachte,
en dan plots een besef te hebben van ergens onderweg te zijn, een korte herinnering van beelden,
onopgemerkt tijdens het aandachtig razend genieten op de fiets. de concentratie slaat ook beelden op.


ach.

befiets.



hier boven ziet u de gaten onder gent en kleine opvullingen.
alles in het geel. mijn verzameling tracks zorgt ervoor dat alles
wat vast loopt. ik eum zoek nogal vaak dezelfde kaartkant op.
al dacht ik dat ik zwalm reeds befietste dus zoek ik toch nog eens de correcte gegevens op.

hieronder ziet u het nieuwe nu ja geheel, hoera.




vervolgens twee filmpjes gemaakt zo rijdende,
het bovenste met de monkeylights te gent,
het onderste met vreugde in het pijnven, fietsautostrade, woud.